دست نوشته های یک فیزیکی

با اینکه همه درگیر این ویروسیم و توی خونه‌هامون زندانی شدیم.

با اینکه امسال خرید عید نرفتیم و در انتظار دید و بازدید نیستیم.

با اینکه خیلی‌ها امسال عید ناراحتن و غمگین و بعضی‌ها عزیز از دست دادن و سوگوارن.

با اینکه بعضی‌ها کسب و کارشون شب عیدی تعطیل شد و تو خرج و مخارج زندگیشون موندن .

با اینکه سال خیلی بد و عجیبی رو پشت سر گذاشتیم.

با همه‌ی این احوالات.

بازهم بوی عید میاد . بوی امید میاد .

به قول ما معلما یه نکته دیگه هم هست : امسال بیشتر از هر سال بوی انتظار میاد . انتظار برای رهایی از این اوضاع . انتظار برای تموم شدن این بلاها . انتظار برای اون کسی که بودنش چاره‌ی همه‌ی مشکلاته . همه‌ی مردم هم مضطر شدن و هم منتظر .