روضهی عباس (علیه السلام) یعنی روضهی کودکان تشنهای که چشم به راه آب ماندند.
کودکی که چشم به راه عمو ماند.
یعنی امیدهایی که نا امید شد.
عَلَمیکه بر زمین افتاد.
بند دلی که پاره شد.
یعنی دلشورهی اسارت.
یعنی امامیکه تنها شد...
روضهی عباس (علیه السلام) یعنی روضهی کودکان تشنهای که چشم به راه آب ماندند.
کودکی که چشم به راه عمو ماند.
یعنی امیدهایی که نا امید شد.
عَلَمیکه بر زمین افتاد.
بند دلی که پاره شد.
یعنی دلشورهی اسارت.
یعنی امامیکه تنها شد...
تعداد صفحات : 0